బస్సు స్టాండ్ నుండి తిన్నగా Z.P.H స్కూల్ కి వెళ్ళా. అక్కడ ఓ పెద్ద ఫంక్షన్ హాల్లో ట్రైనింగ్ ఏర్పాటు చేసారు. అనుకున్నట్లు గానే గోల గోల గా ఉంది. చివర్లో ఖాళీగా ఉన్న ఓ కుర్చీ లో కూర్చున్నానో లేదో పెద్ద ఫైల్ ఒకటి తీసుకు వచ్చి నా ఒళ్లో పడేసారు. దాంట్లో ఎంత మంది ఈ కార్యక్రమంలో పాల్గొంటున్నారో, ఎవరి కింద ఎవరు పని చెయ్యాలో, అసలు ఎవరేం చెయ్యాలో సుదీర్ఘంగా రాసి ఉంది. ఓ బట్టతలాయన స్టేజి ఎక్కి ఏదో చెప్పడం మొదలెట్టాడు. ఆ రోజు మాకు ట్రైనింగ్ ఇవ్వబోయే వ్యక్తి అతనే అనుకుంటా. మేం చెయ్యాల్సిన పనులన్నింటిని వివరంగా చెబుతున్నాడు. నేను నిద్ర లేచేసరికి ఒంటి గంట అయ్యింది. " ఇవి మీ విధులు. మధ్యానం ఒక రిహార్సల్ చేద్దాం. ఎవరికన్నా ఏమైనా డౌట్స్ ఉంటే అప్పుడు క్లియర్ అవుతాయి. ఇంకా ఎమన్నా ఉంటే తర్వాత అడగొచ్చు." అని చెప్పి ముగించాడు. అందరూ బైట చెట్ల కింద కూర్చుని ఇంటి నుండి తెచ్చుకున్న కారియర్ పని పట్టే పన్లో ఉన్నారు. నేను బద్ధకంగా ఓ బెంచీ మీద కూలబడ్డా. ఇంతలో ఓ యాభై ఏళ్ళ ఆయన వచ్చి నా పక్కన కూర్చుని తను కూడా తినడం మొదలెట్టాడు. మధ్యలో నా వంక చూసి ఓ సారి పళ్ళికిలించాడు. నేను కూడా పళ్ళికిలించాను. ఆ సందు చూసుకుని మొదలెట్టాడు,
"మీరు ట్రైనింగ్ అంతా నిద్ర పోయినట్టున్నారు. నేను చూసా"
" అవును ", అన్నా ముభావంగా.
"మీరు అలా నిద్ర పోతే రేపు ఎలా చెయ్యాలో తెలియకపోతే ఏం చేస్తారు"
ఏదో చేస్తాను, నీకెందుకయ్యా అందామనుకుని ఆగి " మీలాంటి పెద్దలు ఎవరూ ఒకరు సాయపడకపోరు లెండి" అన్నాను.
క్లాసు పీకడం మొదలెట్టాడు. ఆ ఊ అని ఏకాక్షర సమాధానాలతో సరిపెట్టి, త్వరగా హాల్లోకి దూరాను. బట్టతలాయన మొదలెట్టాడు.
"ఇప్పుడు నేను కొంత మందిని సెలెక్ట్ చేస్తా. వాళ్ళలో కొంతమంది జనాభా లెక్కల ఆఫీసర్స్ లాగ చేస్తూ మిగతా వాళ్ళని ప్రశ్నలు అడుగుతారు వాళ్ళు సమాధానాలు చెప్పినదాని బట్టి మీ దగ్గర ఉన్న గ్రీన్ ఫారం ఫిల్ చెయ్యండి నేను వచ్చి చూస్తా."
మీరు...మీరు...అని ఇద్దర్ని సెలెక్ట్ చేసాడు. అందులో ఒకడు నా జునియర్ గా చదువుకుని పక్క ఊళ్ళో లెక్కల మాస్టారుగా పని చేస్తున్న రామం గాడు. వాడసలు కనపడలేదు ఉదయం నుండి, లేకపోతే వాడితో సోదేసి వాడిని కూడా వినకుండా చేసేవాడిని. ఇంకా.... మీరు అని చివర్లో భుక్తాయాసం తో తూలుతున్న నన్ను చూపించాడు. నా గుండెలో రాయి పడింది. అసలే మనమేం వినలేదు. ఇప్పుడు వీడు మనల్ని ప్రశ్నలు అడగమంటే ఎలా. టెన్షన్ పడుతూ స్టేజి ఎక్కా. మిగతా ఇద్దర్ని ప్రశ్నలు అడగమని, నన్ను సమాధానాలు చెప్పమన్నాడు. హమ్మయ్య టెన్షన్ తగ్గింది.
రామం గాడు అడగడం మొదలెట్టాడు. " పేరు చెప్పండి ఆనంద్ గారు" అంతా గొల్లున నవ్వారు.
No comments:
Post a Comment